ഇച്ചിരികവിതകള്‍

🕊️ മാവിൻ മറവിലിരിക്കുന്നു മാനത്തെ മായവും കണ്ടുകൊണ്ട് കലപില കൂട്ടിയും ചില്ലകളാട്ടിയും പേരയിൽ പേരക്ക ചുരണ്ടിടുന്നു ഇമ്പമാം തുമ്പികൾ തുള്ളികളിക്കുമ്പോൾ കള്ളിയോ പള്ള നിറച്ചിടുന്നു ചാരത്തു ചെന്നെന്നാൽ ചാടിയാപോകുന്നു കൊടയെ പോലൊരു മാടതത്ത 🕊️

ഗുരുവായൂര്‍ ഓമന കണ്ണനെ കാണുവാന്‍ ഗുരുനാഥന്‍ എന്നോട് ചൊല്ലി..... പവനപുരെശ്വര സന്നിദി പൂകുമ്പോള്‍ തിരുനട ബന്ധനമായി ...... ഒരുപാട് കാത്തിരുന്നെങ്കിലും കാര്‍വര്‍ണ്ണന്‍ ഗോപികമാര്കിടയിലൂടോടി ഒളിച്ചു ..... തിരുവുടല്‍ ഒരുനോക്കു കാണുവാന്‍ കഴിയാതെ മമ ഹൃദയമൊരു മാത്ര തെങ്ങി...... മാത്രകള്‍,നാളുകള്‍,വര്ഷങ്ങള്‍ വേഗത്തില്‍ കുതിരപോല്‍ മുന്നോട്ടു പാഞ്ഞു ..... ഗുരുവായൂര്‍ നിന്നൊരു വധുവിനെ കാര്‍വര്‍ണ്ണന്‍ എന്‍ ഹൃദയത്തിലോട്ടിച്ചു വച്ചു ... കള്ളന്റെ കളികളാല്‍ കണ്ണിന്നു കുളിര്മയാം കായാംബുവര്‍ണ്ണനെ കണ്ടു.... ഇന്നുമെന്‍ കണ്ണനെ കാണുവാന്‍ കണ്ണുകള്‍ കടലിനിക്കരെ കാത്തിരിക്കുന്നു ..... കണിയെകി കണ്ണിനു കുളിര്മഴയെകുമോ ? കായംബു വര്‍ണ്ണ മുകില്‍ വര്‍ണ്ണ ....

വിദ്യാലയത്തിലും കാര്യാലയത്തിലും അങ്കണ ചുമരിന്മേൽ തൂങ്ങിയാടുന്ന പുഞ്ചിരിതൂകുന്ന രാഷ്ട്ര പിതാവേ ചെറു പുഞ്ചിരിയും വട്ട കണ്ണടയും വെള്ളി വിരിയിട്ട ചെറു മുടികളും ഒറ്റ പുതപ്പും ഊന്നു വടിയും നഗ്ന പാദങ്ങളും പിന്നെ എന്നെന്നും ഓർത്തിടാൻ സ്വാതന്ത്ര്യലബ്ധിയും

അമ്മയാകണം എങ്കിലോ .. ഇന്നു നീ കടക്കണം ഈ കടമ്പ പെണ്ണേ.... അമിഞ്ഞപാലിൻ മധുരമേകണമെങ്കിലും... ഇന്നു നീയാ വേദന അനുഭവികേണമേ .... പല പല വിഷമങ്ങൾ വന്നു ഭവിചൊരാ... ഗര്ഭ കാലത്തിൻ അന്ത്യമായി പുണ്യമേ .... ഇന്നു നിനക്കു കാണുമാറായിടും ... ഇത്രനാൾ നീ കാത്തിരുന്നൊരു മുത്തിനെ .... പല പല നാളുകൾ ചുമന്നു ക്ഷീണിചൊരു... ഭാരമിന്നുനീ ഇറക്കി പ്രസവിച്ചു കൊള്ളുക .... പിറക്കുന്ന നേരത്തു കേൾക്കുമാറയിടും... വീണപൊൽ നിൻ മുത്തിൻ നാദവും .... പിന്നെയും പിന്നെയും അവളുടെ പൂവുടൽ നിൻ നെഞ്ചോടു.. ചേർത്ത് കൊഞ്ചിചിടാം നിൻ കൈകളാൽ .... പിന്നെ നിൻ നിദ്രയും അവളുടെ കൈകളിൽ.... എന്നുമേ നിനക്ക് പുലരികൾ താൻ അമ്മയെ .... കണ്ണുകൾ തുറക്കുമ്പോൾ നിൻ മുഖം കാണണം .... കണ്ണുകൾ പൂട്ടുവാൻ നിൻ പാട്ടു കേൾക്കണം കാത്തിരിക്കുവാൻ ക്ഷമനിനകുണ്ടാകണം... "അമ്മേ" എന്നവൾ നിന്നെ വിളിക്കുന്ന കേൾക്കുവാൻ....

പണ്ട് പണ്ട് പണ്ട് ഉണ്ണിയായ നാളിൽ.. വണ്ടിയൊന്നു കയറ്റി കൊണ്ടുപോയ ടീച്ചർ .... ആദ്യമായി സ്കൂളിൽ ,ചെന്നിരുന്ന എന്റെ ... കണ്ണുനീരു മാറ്റി ലഡ്ഡു തന്ന ടീച്ചർ .... ആദ്യമായി അമ്മയന്നു വിട്ടു പോയ നേരം.... അമ്മയായി ചോറുതന്നു പാലുതന്നു ടീച്ചർ ... മടിയനായ എന്നെ വടിയെടുത്തു കാട്ടി... കിടുകിടാ എന്ന് വിറപ്പിച്ചു ടീച്ചർ .... വീട്ടിലുള്ള നേരം വെറുതെ ഇരിക്കുമെന്നെ ... റ്റുഷൻ എന്ന പേരിൽ ശല്യം ചെയ്ത ടീച്ചർ .... നിക്കറിട്ട എന്നെ പിക്ചർ വരക്കാഞ്ഞു... പച്ച മണ്ണിൽ അന്ന് മുട്ട്കുത്തിച്ച ടീച്ചർ .... കാലമങ്ങ്‌ പോയി കാലുകൾ വളർന്നു .... ഇന്നു ഇതാ ഞാനുമായി കൊമ്പ് വച്ച ടീച്ചർ....

പതിനൊന്നിൽ ഒരു നേരമെറിയുന്നവൻ നീ ... പതിനെട്ടു പൊലെന്നും ഞെളിയുന്നവൻ നീ ... പതിവായി കൂട്ടത്തിൽ കയറിയിറങ്ങി .... പതിമൂന്നിനിടയെകാൻ പല കാശുവാങ്ങി ... പലരോടു പലവട്ടം പതറാതെ നിന്നിട്ട് .. ഒരുനേരം കൊണ്ടിതാ കലമങ്ങുടച്ചു... ശ്രി എന്ന ശ്രേയസ് തല്ലിയുടച്ചു ....